Ganito pala ang college life...
nakaka-STRESS pero ok lang naman kase kinakaya ko pang lahat.
Ngayong araw na ito ay nagdesisyun na ako...
Mas pipiliin ko nang maging masaya.. mas titingnan ko na ang ganda ng buhay...
Lahat magagawa ko...
Mabait ang Diyos... matatapos ko ang lahat ng mga ito sa tamang panahon.
Everything will be alright....
Kaya lang medyo diyahe" bakit? Kase madami akong dapat tapusin pero masaya kase ako sa blogging. Alam ko darating ang panahon na babalik-balikan ko yung mga panahon na to ng buhay-kolehiyo ko. Marami man akong pagkakamali. Muli't muli akong babangon.
Muli't muli akong magtatagumpay.
Gagawin ko kung ano ang plano ng Diyos para sa akin. I will do what I want because I am free. I am life.
Nung isang araw nung kamatayan ni Kiko, narinig ko sa telebisyon kase naman eh nakikinig lang ako! na Cancer is not about death, its asll about life. AND TODAY I CELEBRATE THAT LIFE!
Medyo parang simple pero yun ang totoo.
From now on...
I will enjoy life! Iwill not because I need to... because I wished to.
I love it...
Thanks Kuya Francis....
I'll miss your blogging.
Love,
Mark
No comments:
Post a Comment